Ik heb altijd wel iets gehad met café's. Ze zijn zowat de "file rouge" of de lijn die loopt door mijn, in het licht van de eeuwigheid, kort maar intens leven. Ik weet niet of ik geboren ben op café, dat behoort wel tot de mogelijkheden, maar ik heb een licht vermoeden dat ik er wel "verwekt" ben, want zo ging dat vroeger wel eens in die tijd.
Als ik mezelf toelaat om mijmerend mijn jeugdjaren te overlopen komen er steeds weer beelden boven die verband houden met gebeurtenissen die zich op café afspeelden. Veel oude zwart-wit foto's uit mijn voor het verdere en latere leven zo belangrijke groeiperiode, zijn genomen op café of hebben er toch iets mee te maken. Vreugde en verdriet werd gedeeld op café als voorloper van de huidige sociale media. Begrafenissen begonnen met droefheid en geween in de kerk en op het kerhof maar eindigden steevast met plezier en gezang in 't café, want zo ging dat vroeger wel eens in die tijd. Een TV behoorde enkel tot de mogelijkheden van de beter begoeden in de maatschappij (zij die hun geld niet uitgaven aan uitgaan). Het café was de plaats waar je alle nieuwtjes kwijt kon en te weten kwam waarmee je bij een eventuele (te) late thuiskomst toch nog kon scoren. Er was toen veel meer volk op 't café, en er werd gepraat, gedanst, gezongen en ook stevig gedronken. Aangezien men zijn kinderen moeilijk alleen kon thuis laten - niemand laat zijn eigen kind alleen- kwamen de kinderen mee op café en toen ze moe werden vlijden ze zich neer op de bank en lieten hun hoofd rusten op de schoot van hun moeder, want zo ging dat vroeger in die tijd. Ik heb veel geslapen op café, 'born and raised' zeggen de engelssprekenden. In het weekend woonde ik in Hekelgem bij mijn ouders, maar tijdens de week was ik op kot bij mijn grootouders (mijn pée en mijn mei) in Asse waar ik school liep in de broederschool. In die tijd waren er nog veel broeders, en zelfs de directeur was een geestelijke. (Toch nog wat anders dan heden ten dage waar er in diezelfde broederschool, ondertussen -waar halen ze het- de 'kleine wereld' genaamd, een Opelboy de plak zwaait...)  's Zondag in de vooravond ging ik samen met mijn ouders op café en rond 19u zette mijn moeder mij op de tram (idd al een tijdje geleden) tot Asse-nieuwstraat waar mijn meter mij opwachtte en wij samen mijn peter vervoegden in café 't hoeksen (nu de Aquabar) in de Arsenaalstraat (toen 't kwaadgat' genoemd). Ja, het leven was hard in die dagen, maar we klaagden niet. 
In Asse-ter-Heide is er nog zo'n echt café van vroeger (of nog langer geleden): café Stinne. Het café werd opengehouden tot op een onbegrijpelijk hoge leeftijd door de legendarische "Stinne Aelbrecht" die op haar 91ste levensjaar het aardse bestaan ruilde voor het eeuwige en al haar klanten verweesd achterliet. Het café was toen al het clublokaal van de legendarische "Stinneboys", een ploeg uit het KAVVV waar wij toevallig op een zaterdag moesten tegen spelen. Geen toeval was het feit dat we er de week daarna terug moesten keren om tegen FC Patron te spelen. 

Stinne in haar café	Stinne
Zelfs de kleedkamers zijn vernieuwd	Er is altijd volk als de Stinneboys spelen
	Deze ploeg mocht aantreden tegen de Stinneboys
Stinneboys-Opelboys Alhoewel de tegenstander aantrad in een ons welgenegen paars-witte uitrusting waren we niet van plan om het hem gemakkelijk te maken. Het kleine terrein was niet echt in ons voordeel. Waarom wist ik feitelijk niet echt, maar dat werd toch her en der gezegd en als een verontschuldiging voor een eventueel falen kon dit wel tellen. Een aanpassing bleek het toch te zijn want het was een kwartier wachten vooraleer de eerste kans van Opel te noteren viel. Michiel werkte zich in zijn eigen stijl los van zijn tegenstrever en liet Kim hard op de keeper schieten. Stinneboys behield een duidelijk veldoverwicht dat volgens de omstaanders enkel te maken had met het beter benutten van het kleine veld. Ikzelf had er geen last van want gezien mijn steeds vorderende leeftijd wil het zicht mij ook al eens parten spelen. Opel kon er uit komen via een goedgegeven corner van Simon maar Wim schoot de kans hoog over. Kim kreeg nog een grote kans om te scoren maar lukte niet in zijn opzet. Kort daarna besloot hij juist over doel. Het was echter Stinneboys dat op voorsprong kwam via een onhoudbaar -toch voor Wim- schot in de benedenhoek. Stinneboys kreeg nog enkele kansen maar stootte telkens op Coachken. In de tweede helft kwamen "der Franz", Jan R en Bart C andere spelers vervangen. Simon had ook geen geluk toen zijn kans juist naast ging. Beeckie had wel geluk toen hij handspel beging bij een tegenaanval maar de ref wijselijk voordeel gaf. Gelukkig bleef de gele kaart steken. Opel ging op zoek naar de gelijkmaker via een bedrijvige Simon maar het was Stinneboys die de 2-0 maakte via een schot onder Wim door. Opel probeerde naarstig de aansluitingstreffer te scoren maar de keeper redde telkens uitstekend op pogingen van Simon, Matthijs en Kim. Verdiende overwinning van Stinneboys maar toch zat er meer in voor Opelboys. Misschien een volgende keer. De samenstelling: Doel: Wim Coach verdediging: Beeckie, Soil, Cliff, en Stef D middenveld: Dirk J, Kim, Simon en Matthijs aanval: Wim en Michiel reserven: Jo, Jan, Bart en Dieter doelpunten: helaas geen
FC Patron - Opelboys
	Deze ploeg mocht aantreden tegen FC Patron
De match tegen FC-Patron: Een week na de verloren match tegen Stinneboys stonden we terug aan 't kravaalbos. Iedereen wou revanche nemen voor de archislechte thuismatch die Opel afleverde tegen Patron. Hét dieptepunt, de overgelopen emmer van de vernedering en nog andere gedachten gingen uitgewist worden tijdens deze terugmatch. Al moet in het voordeel van FC Patron wel gezegd worden dat ze toendertijd goed bezig waren. Ook nu nog ten andere; waar men zich vroeger afvroeg met hoeveel doelpunten verschil men ging winnen is het nu de tenen uitkuisen  -zoals men zegt- om punten te rapen tegen FC Patron.  In tegenstelling met vorige week tegen de Stinneboys was er nu geen overschot wat betreft het aantal spelers. Laat ons zeggen dat er geen luxe was. Zelfs Sammy-die volgens mij liever aan een of ander zonnig strand vertoeft, liefst zo ver mogelijk van onze kust, was opgeroepen. Voor Opelboys begon het in alle geval niet slecht. Balrecuperatie Michiel,  een  korte pas naar Kim die Matthijs met een mooie doorsteekpas door de buitenspelval leidde en Matthijs stak de bal mooi naast de keeper 0-1. Een mooi doelpunt moest ik toegeven. De vreugde was echter van korte duur want bij een hoekschop trok de hele Opelverdediging richting eerste paal en kon een Patron de bal mooi aan de resterende paal binnenkoppen. Het gevaar van de thuisploeg kwam vooral door hun lengte, en ook door de onzekerheid van de verdediging. Beeckie bracht Dieter in moeilijkheden met een onnodige terugspeelbal, deze miste zijn interceptie en het stond 2-1. De moed zonk mij in de voetkleding. De Opellers lieten echter de moed niet zakken en gingen op zoek naar de gelijkmaker. Wim kopte op de keeper en Opel drukte de thuisploeg tegen haar doel. Bij een van de vele hoekschoppen werkte de keeper de bal weg tot bij Beeckie die doorkopte tot bij Michiel. Michiel aarzelde niet en scoorde een mooie en verdiende gelijkmaker: 2-2. Opel ging door op zijn elan en de thuisploeg hing in de touwen. Matthijs lanceerde Wim die doorging tot op de achterlijn en zijn gemeten voorzet werd door een goedspelende Kim tegen de touwen gekopt. 2-3 en nog steeds had Opel er niet genoeg van. Bij een voorzet van de Feile kon Kim zich vrijwerken en schoot een ongrijpbare bal tussen de verdedigers in het doel. Eindelijk nog eens een goede prestatie van het volledige team beloond met een mooie overwinning. Het kleine terrein bleek deze match iet meer in ons nadeel te zijn.
	het 4de doelpunt is in de maak: Feile zet de bal voor en Kim werkt zich los en scoort