Begin september van een mooi jaar in de vorige eeuw. Het klikte best wel met haar,  en zij zag het ook wel zitten. Met mij. 
"Spreken we morgennamiddag af"  vroeg  ze vrijdagavond?
"Zaterdags speel ik voetbal" antwoordde ik. 
"Oh leuk" kuchte ze, "ik kijk wel regelmatig voetbal. Op TV".
"Ik mis geen enkele match van de rode duivels" voegde ze er aan toe.
"Waar speel je ergens"?
"Hier in Asse". 
"Mijn vader was ooit délégé bij Asse, spelen die niet zondags"? 
"Ja, maar ik speel niet bij Asse zelf, maar bij zo'n vriendenclub zo, allez ja,  een caféploeg, dat ze zeggen".
"En hoe heet die ploeg dan", vroeg ze nieuwsgierig? 
"Euh,  Opelboys" fluisterde ik.  
"Sorry"zei ze? 
Ik schraapte mijn keel en herhaalde iets duidelijker "Opelboys". 
"Gij rijdt toch met genen Opel"? 
"Ja wètte, onze sponsor was een garage van Opel en daarvan de naam Opelboys" probeerde ik nog. 
"Rare naam hé, vind je zelf niet"? 
"Bwoah ja, diene naam heb ik euh, niet gevonden". 
"En tegen wie speel je" veinsde ze enige interesse. 
"Tegen de caféboontjes" zei ik nu voluit pratend". 
"Excuseer" zei ze, met moeite een lach onderdrukkend. 
"Ja zeg, de caféboontjes, die mannen hebben hun lokaal in 't café bij Boontje, vandaar die rare maar logische naam". 
"Mijn vader gaat regelmatig iets drinken bij Boontje" zei ze goedkeurend. "En bij Clovis". 
Met haar vader zou ik precies nog over voetbal kunnen klappen, dacht ik, en misschien enige pinten drinken ook.

 Zaterdag waren ze er weer. Na zoveel jaar, speelden we terug tegen de Boontjes.  Van verwachtte nostalgie was weinig sprake, de glorie van weleer, gone, geen tijd voor.
Dirk Janssens stond centraal op het middenveld (laat ons eerlijk zijn, dit is zijn beste plaats) en dat  hadden ze bij de Boontjes direct geweten. Dirk stuurde met gemeten voorzetten over de verdediging Matthijs en andere snelle jongens richting doel. Zoals zo dikwijls was de afwerking niet zo effectief als de snelheid. Of was er ook nog de keeper die redde. Onze keeper speelde ook mee en bij een verre uittrap waren onze aanvallers sneller dan de verdediging en kon Matti op assist van Wim de 1-0 scoren. Bij een strakke hoekschop van Simon kon Dirk zijn goede prestatie bevestigen met een mooi kopbaldoelpunt. 2-0.
Even later kon de ref niet anders dan strafschop fluiten toen een laattijdige Boon Simon onderuit schopte. Simon nam zelf de pinanti en het stond 3-0. In dezelfde minuut konde de bezoekers nog enige schijn ophouden om via een mooie lob tegen te scoren. 3-1. Wim herstelde het overwicht bij een misstap van de laatste Boon. Hij dribbelde mooi de keeper en legde de bal in het ledige doel. 4-1 en rusten geblazen. Ook in de tweede helft bleven de Opellers baas en  waren er kansen voor Matthijs, Kim en Wim. Op assist van Kim scoorde zelfs Beeckie de 5-1. Keeper Wim liet nog enkele mooie reddingen noteren maar moest uiteindelijk de 5-2 nog toestaan. Gemakkelijke overwinning tegen een zwakke ploeg.
De overige uitslagen vind je hier en de rangschikking vind je daar.