Van uw verslaggever ter plaatse: Pol Lowie.

Twee weken consecutief op verplaatsing. Moest dit thuis gebeuren zou er een serieuze vlieg in de boter zitten. Maar kom, boter is sowieso niet gezond, en naar thuis kijk ik niet. De rest van de familie ook niet.
In voetbal kan dat allemaal. Van de bossen van Vlaanderen (Likert) naar de Opwijkse voorbeeldsinfrastructuur (Sjoeters). Van hoe het niet zou mogen naar hoe het zou kunnen. De accomodatie van de Sjoeters is inderdaad zo wat het beste wat een voetballer kan aantreffen in onze reeks en vermoedelijk in de hele KAVVV afdeling Brabant-Oostvlaanderen en ver daarbuiten. Ooit speelden wij hier met de Opelboys, wat best een leuke tijd was, en we hebben er veel plezier beleefd met onder andere Maurits en André, beiden zalige mensen en ondertussen zaliger, die alletwee naar de gunsten van Anna dongen. Het maakt dus nog altijd enkele emoties los als we hier terug komen. De reden waarom we hier weggingen zou ik nu wel eens willen vergeten, voor ik het vergeten ben.Tijden en mensen veranderen, en dat is maar goed ook. Laat ons de fijne dingen onthouden, en die waren er best wat (gelijk in den troep). Bovendien weten de meeste Opellers toch niet waarover het gaat, en laat het ons zo houden. Veel bekend volk nog daar bij de Sjoeters, ook velen aangetast door de tand des tijds, sommigen die vroeger een sixpack hadden hebben nu een bierbuik. Ik zag er zelfs eentje waarvan ik dacht: "dat zou een straffe buikspreker kunnen zijn".
Zo'n accomodatie, zo'n organisatie, zoveel mensen die daar bezig zijn en helpen. Wie zijn ze en wat drijft hen? 
Na de match waren er zelfs frieten met ketchup voor de bezoekers. Niemand die daar iets over zei, maar ik vond het niet zo lekker. Er gaat niets boven mayonnaise. En het maakt ook minder vlekken.
Wij waren gekomen voor onze blamage tegen Likert uit te wissen, met als enig doel: (zie ook de laatste zin van het Likert-verslag) de Sjoeters gaan dit bekopen. 
Ik ben een slechte verliezer, en in casu ook een slechte supporter. Als het goed gaat hemel ik ze op en als het minder gaat prijs ik ze de hel in (of negeer ik ze). Geef toe, de laatste tijd zit Opel in een dipje. Waar ik echt van baal is dat we soms gewoon niet aan 11 spelers en/of een doelman geraken, laat staan een valabele ploeg. En dan die laatste matchen, ik had soms de indruk dat er spelers waren die in hun eigen weg liepen. 
Ik ga eerlijker zijn dan ik graag ben: ik heb het altijd verzwegen -niemand gaat graag als een ezel door het leven- ik heb weinig verstand van voetbal. Wat er mis gaat kan ik niet altijd uitleggen, maar als het mis gaat zie ik het wel. Niemand is perfect. Wat betreft deze match kan ik kort zijn: hiervoor komen we kijken en hiervoor doen we het.
Nochtans was er weer geen keeper aanwezig en moest Wim terug in het doel staan omdat niemand anders wou. Hij moest zelfs een paar handschoenen lenen, met dank aan Werner van de Simca's. Gelukkig zaten er twee valable reserven op de bank en bleek de ploegopstelling niet zo min te zijn en was er wel wat schoon volk aanwezig. Onze coach(es) hadden geleerd van het Likert-débacle en Beeckie stond als kapitein en laatste man sterk te voetballen. Een mix van heel wat werkkracht en techniek op het middenveld met de Feile, Sandro (in bloedvorm), Simon en Stef D. Vooraan Maarten diep in de spits en Kevin C (K1) overal spelend en altijd aanspeelbaar en een gesel voor de Sjoetersverdediging. De match begon spannend en de Sjoeters maakten het ons wel moeilijk met meer balbezit en beter combinaties wat dikwijls resulteerde in een man meer situatie.

Michiel schreeuwt zijn ongenoegen en verbazing uit omdat hij week na week op de bank moet zitten. Arne trekt er zich geen bal van aan en Ebe twijfelt.

Spannend was het wel. Opel probeerde zijn tegenstrever van het eigen doel weg te houden en ging steeds beter spelen. Beeckie regeerde met hoofd, alsof de kapiteinsband hem vleugels gaf. Opel ging meer en meer prikken. Maarten werd regelmatig diep gestuurd en Kevin C verkende uitvoerig het vijandelijk gebied. Na een mooie assist van Maarten zette Kevin vanop links, met een magistraal hakje, zijn tegenstander op het verkeerde been en plaatste de bal mooi in de korte hoek. 0-1. De Sjoeters probeerden te blijven voetballen en kregen ook nog enkele kansen. Een vitaal moment in de match kwam er toen Wim een prachtige redding uit zijn mouw schudde en met een katachtige reflex een gemaakt doelpunt verhinderde. Het vertrouwen bij Opel groeide snel en er kwamen nog enkele kansen op stilstaande fases. De Sjoeters zakten wat weg en 0-1 was een mooie stand bij de rust. Voor ons toch. Ken moest dringend weg en Bart C kwam hem vervangen (ja, dat kan allemaal in het liefhebbersvoetbal). Dit was zeker geen verzwakking want Bart zat direct in match. Toen zette Kevin de Collet-show even verder, na een persoonlijke actie borstelde de keeper hem onderuit en K1 schoot de penalty onhoudbaar binnen. 0-2. Stef D die een hele week ziek was geweest liep nog eventjes de longen uit zijn lijf vooraleer te worden vervangen. Michiel, na enkele mooie seizoenen en trofeëen op de bank beland, was zijn vervanger en de plaatselijke doelman moest direct een schot van hem in hoekschop verwerken. Bij de corner schoot Sandro voorlangs. Opel en vooral Kevin waren nu heer en meester. K1 dribbelde en werkte zich te pletter, gaf passes aan jan en alleman (Jan was inderdaad verrassend speelklaar geraakt na de bloedneusaffaire bij Likert) en schoot eigenvoetig een vrijschop van buiten de carré mooi in de winkelhaak.  Het enig wapenfeit van de Sjoeters was nog een bal in het aangrenzende maïsplein die niet direct kon teruggevonden worden. Mooie overwinning van Opel dankzij veel werkkracht en inzet. Wat een verschil met verleden week.. Ik heb niet veel nodig om een goede supporter te zijn.

Res: Bart C, Michiel
Doelpunten: kevin Collet 3x