Opelboys
 Afdeling 3B - KAVVV
07/03/15:
Opelboys-Siccard 0-1

Een eerste mooie lentedag in Maart

7 maart, een mooie lentedag met zachte temperaturen tot 16° C. Persoonlijk prefereer ik Fahrenheit boven Celsius als temperatuursweergave. "Fahrenheit" klinkt zoveel zachter dan het harde "Celsius". Fahrenheit lijkt mij ook veel warmer, voorbeeld: 16° Celsius komt overeen met liefst 60,8° Fahrenheit! Geef toe, als men moet kiezen tussen 60° en 16°, dan is de keuze vlug gemaakt. 16° lijkt me dan opeens veel frisser. 
Wat is er mooier dan een eerste lentedag in maart? Een tweede dag? Het warme zonnetje dat ontwaakt uit haar winterslaap en een schuchtere poging onderneemt om het ons zo aangenaam mogelijk te maken op een eerste terrasje waar de parasols nog gesloten kunnen en moeten blijven? 
Ik haat die eerste lentedagen. Verkeerd geformuleerd: ik haat die eerste lentedagen als ze in het weekend vallen en meer bepaald op een zaterdag. 
"Met zo'n schoon weer ga je toch niet naar de voetbal zeker?"
"Ja, en waarom niet?"
"Allé, iedereen is in zijnen hof bezig". (Met iedereen wordt hier bedoeld, de door de winterhagen zichtbare buren, het type noeste werkers dat luttele dagen na hun pensionering doodvalt in Benidorm.)
"'t Is wel nog maar maart hé" ( merk op: alliteratie maar maart) , de grond is nog zeiknat en 't kan nog sneeuwen en vriezen. En bovendien, voor iets te planten in den hof moet je wachten tot de Ijsheiligen gepasseerd zijn, zei mijn vader altijd."
Geef toe, als men een statement als "wachten tot de IJsheiligen" in de groep kan gooien, scoor je altijd goed en het zet de groep aan tot denken. Je zit ook uitstekend qua timing in de tuinwereld, want de "IJsheiligen" sluiten een periode af (11 to 15 mei), waarin er nog kans is op nachtvorst. Het maakt vooral indruk op mannen. 
"Ten eerste, uw vader had genen hof want hij zat altijd op café, en ten tweede, als ge op de IJsheiligen moet wachten staat het onkruid tot waar uw korte beentjes ophouden". 
Van zoveel wijsheid ging ik duizelen. De waarheid kan soms hard zijn, en woorden schieten dikwijls te kort, en toch had ik het gevoel dat de tegenstand verzwakte. Ik besloot mijn laatste troef uit te spelen en te bluffen: 
"De buren hebben geen verstand van een hof, en daarbij, bel eens naar Albert om te zien of die al in zijnen hof begonnen is". 
Wat je moet weten is dat voor alle vragen ivm "den hof", zoals wat en wanneer iets te planten, Albert bij ons aanzien wordt als een connaisseur, een referentiepunt. Albert, zelf een ex-Opeller, is opgegroeid op een boerenhof, en is nu nog altijd zeer actief op gebied van tuinwerken en het zichzelf voorzien van groenten voor eigen gebruik. 
Daarmee had ik een lichte twijfel doen ontstaan, en ik voelde dat ik moest afronden.
Albert bellen bleek een stap té ver, en, bovendien, er zijn grenzen aan mijn goedheid. Vrouwen zijn wel slim, maar je hoeft ze niet altijd op een voetstuk te hijsen.
"En daarbij, 't is tijd om te vertrekken of anders ga ik te laat zijn op de voetbal". 
Zo kwam het dat ik tien minuten later, op een stoel in het zonnetje, tegen de muur van de kantine van Walfergem naar de match Opelboys-Siccard te kijken.  Voor de match begon was er al een groot probleem. Siccard bleek slechts met 10 spelers te zijn. Makkie denk je dan, maar daar liep het al de eerste keer fout. Een ietwat tactisch onderlegde coach lost dit toch gemakkelijk op dacht ik, maar bij Opel staan er zo wel een aantal spelers op het plein die elk apart kennis van tactiek hebben en die ook proberen op te dringen. Een nog groter probleem was echter het feit dat Opel geen keeper had, en nog erger, Wim moest Wim vervangen. Als Wim S in het doel staat kan hij wel niet in de spits spelen, en daar lopen ze mekaar al niet echt in de weg. Bij Siccard was de gemiddelde leeftijd ook al een heel stuk lager dan bij de Opels. Kan ook moeilijk anders, want verleden seizoen speelden we nog bij in de veteranenreeks. Dit leeftijdsverschil resulteerde in veel en hoog druk zetten op de speler in balbezit en daar had Opel het serieus lastig mee. Opel vond echt de sleutel niet om voordeel te halen uit de nummerieke meerderheid. Integendeel, het viel totaal niet op dat Siccard slechts met 10 was. Na een kwartier moest Malte gekwetst naar de kant. Malte, de man met Duitse roots en een Nederlands paspoort, uitgereikt door de ambassadeur in Brussel. Hij is er me eentje! Iedereen heeft zijn twijfels over zijn geaardheid, en hij doet ook geen poging om dat te ontmijnen, maar ik zou hem geen kwartier alleen laten met mijn vrouw. Bij wijze van spreken, want de jaloersheid is bij mij, in dit stadium van mijn bestaan, quasi onbestaand. Hij is iemand die het vrijgezellenbestaan oneindig veel comfortabeler vindt dan een poging tot gedoogbeleid met zijn tweeën te ondernemen. Gekwetst dus en Simon moest hem vervangen. Simon wordt ook al eens door andere ploegen de Opelchinees genoemd. Geen idee hoe dat komt. Simon is het type speler dat altijd wil winnen, alle goals wilt maken en technisch misschien wel de sterkste Opelboy is. Dat heb je dus wel dikwijls met die buitenlandse types. Maar Simon zit momenteel, tussen ons gezegd en gezwegen, in een dipje. Aanhoudende verkoudheid, gestopt met roken, problemen met de politie (iets met wildplassen ofzo), enfin, niet goed in zijn vel, en dat zie je op het veld. Dit terzijde, maar, nog meer terzijde, door die vervanging moest de ploeg weer goed geswitched worden, weer tactiek dus. Beeckie ging laatste man spelen, Lorre iets achteruit en nog zo van die veranderingen die ik zelfs al niet meer probeer om het te begrijpen, laat staan het op te schrijven zodat ik het twee weken nadatum nog kan navertellen. 
De eerste Opelkans kwam er via Matthijs die blijkbaar een "lob"cursus heeft gevolgd (of nog volgt). Net zoals tegen Sparta "lobte" hij de keeper, maar ook terug het doel. 't Zijn maar details, maar winst of verlies, topschutter, man van de match en het nec plus ultra, de gouden schoen, worden in zo'n luttele fase beïnvloed. De druk kan soms hoog zijn. Opel kreeg nog een mooie kans toen de Siccardgoalie de bal slecht wegwerkte en Sandro de rebound nipt naast schoot. Over Sandro en zijn roots zal ik het op een andere keer wel hebben. De rest van de eerste helft was het vooral Siccard dat de meeste kansen had. De tweede helft dan. Jo K verving Stef D, maar het matchverloop veranderde weinig. De beste kans was voor Opel bij een mooi gegeven vrijschop van Dirk die onhoudbaar leek, maar op de paal strandde. Op het einde van de match, toen iedereen al tevreden leek met een gelijkspel, trok Siccard toch nog de drie punten naar zich toe via een afstandsschot waar onze gelegenheidskeeper even in de fout ging. Zelfde scenario als op Siccard, niemand verwachtte het nog maar toch gebeurde het. Over and out.
Na de match heb ik verschillende spelers beloofd dat ik hun prestatie niet zou vermelden in het verslag. Bij deze dus. 
Misschien had ik toch beter in mijnen hof gewerkt....

De overige uitslagen vind je hier en de rangschikking vind je daar.