Opelboys
 Afdeling 3B - KAVVV

20/01/16
nieuwjaarsreceptie 2016

De toestand is hopeloos maar niet ernstig

Is goedgelovigheid een deugd?

Kort na de jaarwende is het een goede gewoonte dat de leden van voetbalploeg Opelboys zich verzamelen ten kantore van hun Président om zich mateloos en laveloos over te geven aan gratis drank en spijs, aangeboden door de Monseigneur zelf. De opkomst is derhalve véél talrijker dan bvb op een gewone voetbalmatch waar de beloning beperkt is tot een nietig drankbonnetje en eventuele of geen "eeuwige roem". Spijtig dat het één niks met het ander te maken heeft, maar dat gebeurt al wel eens meer in deze verslagen.. Ook de mountainbikers, een splintergroep van Opelboys, en een vangnet voor leden die met voetballen gestopt zijn wegens gekwetst, of gewoon aan een nieuwe uitdaging toe zijn, waren in grote getale opgekomen. Hun aanwezigheid verhoogt aanzienlijk de gemiddelde leeftijd, maar hun fysieke paraatheid moet zeker niet onderdoen voor hun voetballende collega's. Ieder zijn specialiteit zeggen ze dan. Tot hier een kleine, overzichtelijke, schets van het gebeuren om een beeld te krijgen van de plaatselijke toestand.
Secretaris Werner -die ik altijd op zijn woord geloof- waarschuwde in zijn jaarlijkse "state of the union", in bedekte termen, voor het sluimerende gevoel van"laisser aller" dat schijnbaar door de club waart. Het valt niet te onkennen dat de ploeg een dipje heeft. Iedereen dacht dat de Opelploeg haar dieptepunt bereikt had toen er op de 12de speeldag schaamteloos verloren werd met 1-3 tegen het toen laatstgeklasseerde FC Patron, een ploeg waarvoor ik veel respect heb, maar ook een ploeg die de overwinningen niet aan elkaar rijgt, en dan overdrijf ik zeker niet. In een verslag dat nooit de website haalde wegens een te groot schaamtegevoel, schreef ik toen: 

"Opel voetbalde amper een kans bij elkaar en liep doorlopend achter een ongrijpbare bal aan. Weer was er geen doelman te bespeuren, of toch niemand die daarvoor - gezien vroegere succesvolle activiteiten- zou kunnen in aanmerking komen. Bovenop waren er een reeks van -last minute- afzeggingen in de sector vedetten van de Opelboys.  Vermoedelijk ten gevolge van de stijging van het toenmalige terreurniveau kon Opel zijn normale spel niet ontplooien. Er waren verschillende Opellers die voor zichzelf een -heel beperkte- perimeter hadden ingesteld waar ze niet buitengingen. Het doelpunt dat gescoord werd na de 0-3 stand kon moeilijk als eerreddend beschouwd worden. Soms krijgt een mens 't schijt van pruimen, ik kreeg het van die match te bekijken. Na de match zei Matthijs -die ik altijd op zijn woord geloof- "de emmer der vernedering is overgelopen". Nu ben ik van nature geen vrolijke jongen(meer), maar dit zette een domper op al mijn uitlaatgassen".   
Maar, het absolute dieptepunt moest nog komen toen er op de 14de speeldag moest forfait gegeven worden tegen Siccard. Het is niet zo erg als het islamfundamentalisme, het toenemend antisemitisme, aanslagen, Syriëgangers, vluchtelingen of scheuren in kernreactoren, maar niemand geeft graag forfait. Het was me toch wat met de wekelijkse opkomst tijdens die laatste Opelmatchen.  Dit was al een tijdje op de maag blijven liggen, en moest er evenaf. Iedereen heeft recht op mijn mening.
Aangezien ik, vermoedelijk wegens de steeds sneller gaande vordering der levensjaren, niet doorlopend van optimisme verdacht kan worden wat betreft de algemene, sportieve toestand, zag ik toen het verdere verloop van het seizoen somber in. Maar na de receptie gaat het al wat beter. Na de oesters en het meerdere lekkere eten voorzien door de voorzitter werd er overgegaan tot de stemming van heenronde van de gouden schoen seizoen 2015-2016.

De gouden schoen 2015-2016
Bij een nieuwjaarsreceptie hoort ook een stemming voor de gouden schoen. De wekelijkse rondvraag voor de man van de match bleek geen succes. Men moet er immers een mail voor sturen en verschillende Opellers blijken deze actie op tinternet nog niet te beheersen, of hebben er toch grote moeite mee. Na een heenronde met veel ups en downs bleek de verkiezing van de eerste ronde geen echte verrassing in te houden en iedereen bleek opvallend unaniem. Er werd gestemd door 22 van de aanwezigen. Iedereen mocht 3 namen invullen. De eerste kreeg 5 punten, de tweede 3 en de derde 1. Kevin Collet (K1) kreeg van 11 man het maximum en behaalde met 66 punten de eerste plaats.
Kevin kreeg de gouden schoen overhandigd door de voorzitter himself.
Spijtig dat deze speler de terugronde niet meer kan beginnen wegens een kwetsuur. Hij hangt dus bij wijze van spreken  zijn gouden schoen aan de haak... Spijtig.
De stemming van de terugronde zal gebeuren in de week voor de kroegentocht en de gouden schoen zal overhandigd worden tijdens de kroegentocht.
De uitslag:
1  Kevin Collet 66
2  Sandro Migliardi 29
3  Wim Schoukens 17
4  Stef Demey 15
4  Cliff Bruyninckx 15
6  Bert Beeckmans 12
7  Jari Boon 11
Ook gekwetste spelers mochten hun stem uitbrengen. Zo kwam Maarten Van Avermaet -die ik altijd op zijn woord geloof- naar jaarlijkse gewoonte zijn broer steunen.
Het feest duurde nog tot in de late uurtjes en iedereen was het erover eens dat de voorzitter weer eens zijn best gedaan had.
Er werd ook door de spelers - die ik altijd op hun woord geloof- gezworen dat de terugronde heel wat beter ging worden en dat ze van Opel nog zouden horen. Iedereen was paraat voor de eerste match tegen Sparta, maar die werd spijtig genoeg afgelast. En we waren er zo klaar voor!